Maka disini bermula lah satu perbualan dan dialog yang tak berapa menarik.
Aku: Pak Kassim, mintak goreng pisang singgit.
Pak Kassim: Err....ini....erm...ini El kan?
Aku: Ye, saya El. Saya nak goreng pisang singgit.
Pak Kassim: El yang tulis blog mangkuk tingkat berhayun tu kan?
Aku: Ye. Saya nak goreng pisang singgit.
Pak Kassim: Elok bebenor le tu. Pakcik ada idea lawak nak bagi kamu ni. Nanti kamu post kat blog tu ye?
Aku: Boleh-boleh. Nanti kejap. (Keluarkan pen and kertas ala-ala reporter). Ok apa cerita dia pakcik?
Pak Kassim: Macam ni, semalam kan..semalam....HAHAHAHA. Bila pak cik ingatkan balik mesti tergelak.
Aku: Haha. Macam best je. Sambung cepat pakcik!
Pak Kassim. Semalam, pakcik pergi kebun. Lepas tu pakcik nampak ada pisang dah masak. Lepas tu apa lagi, pak cik pun cantas la setandan pisang tu.
Aku: Lepas tu apa jadi pak cik?
Pak Kassim: Lepas tu pakcik bawak balik pisang tu, lepas tu...lepas tu kan...lepas tu...HAHAHA!
Aku: Lepas tu apa pulak?
Pak Kassim: Lepas tu pak cik bawak pisang tu pergi kedai, buat pisang goreng. HAHAHAHA. Kelakar betul. Sakit perut! Hahahaha.
~(Bunyi cengkerik)~
Aku:...............................................
Pak Kassim:.............................................
Aku: Nak goreng pisang seringgit.
Inilah sebab kenapa sampai sekarang aku masih takde idea nak tulis entry. Maaf, semua diatas ini cerita dongeng semata-mata.
1 comment:
sengal kau x sudah2..tapi pisang goreng adalh mknn paling x pernh mnjemukan bg aku..
Post a Comment